iCloud Drive – gorzka refleksja po irytującym błędzie

Kuba Baran Artykuły 3 komentarze

Nie raz wspominałem o tym, jak zadowolony jestem ze stabilności i szybkości działania usług związanych z iCloud. Dysk sieciowy od Apple stał się dla mnie głównym magazynem danych, które powinny być dostępne na każdym z urządzeń, z jakich korzystam. Co prawda wciąż brakuje w nim funkcji odpowiedzialnych za współdzielenie danych i katalogów. Irytuje mnie to zwłaszcza w kontekście braku możliwości wyeliminowania Dropboxa z mojego środowiska pracy ¹. Pomijając to ograniczenie, ostatnie miesiące przyniosły mi sporo satysfakcji w kontekście korzystania z chmury Apple do przechowywania danych. Niestety ostatnie dni spowodowały, że do iCloud Drive zacząłem podchodzić z rezerwą.

W zeszłym tygodniu miała miejsce awaria, która spowodowała problemy dla niewielkiej części użytkowników iCloud. Sam nie zauważyłem problemów, jednak już dzień po tych zajściach zorientowałem się, że moje dane nie synchronizują się pomiędzy urządzeniami. Możliwe, że był to jedynie zbieg okoliczności, jednak trudno nie łączyć tych wydarzeń. To, co zwróciło moją uwagę w pierwszej kolejności to brak synchronizacji mojego aktualnego stanu timeline twittera w Tweetbocie. W pierwszej chwili pomyślałem, że to problem samej aplikacji, jednak chwila analizy wskazała, że problemem jest brak dostępu do iCloud Drive. Jak się okazało, problem dotyczył zarówno iOS, jak i macOS. Niestety podstawowe kroki (restart urządzeń, ponowne uruchomienie iCloud Drive, ponowne zalogowanie w iCloud, resetowanie ustawień sieciowych), które standardowo są w stanie rozwiązać tego typu problemy, nie przyniosły skutku. W gruncie rzeczy skomplikowały one sprawę.

Okazuje się, że gdybym nie posiadał kopii danych, awaryjnie w kilku lokalizacjach, w zsynchronizowanej formie, to utraciłbym dostęp do swoich informacji. Należy pamiętać, że w momencie wyłączenia iCloud Drive ² wszystkie dane są usuwane z urządzenia. Co prawda macOS zabezpiecza przed utratą danych, kopiując całą zawartość dysku ³ do lokalnego katalogu umieszczonego w katalogu domowym użytkownika. Jednak w przypadku iOS dane znikają i jedyne co w tym przypadku widać, to pusta lista w dedykowanej aplikacji.

Jakby nie patrzeć, jest to zupełnie naturalne. Z drugiej strony, w mojej opinii, pliki mogłyby pozostać na dysku iPhone’a po wyłączeniu chmury. Ostatecznie rezygnacja z iCloud Drive nie musi być jednoznaczna, z tym że chcemy utracić dostęp do zgromadzonych w nim danych. Oczywiście dane nie są kasowane z serwerów Apple i są one w dalszym ciągu dostępne przez witrynę iCloud.com. A przynajmniej powinny być, ponieważ mnie spotkała tam niezwykle przykra niespodzianka.

Nie ukrywam, że poziom mojej irytacji w tym przypadku sięgnął zenitu. Od momentu, kiedy korzystam z dysków w chmurze, nie zostałem NIGDY tak skutecznie odcięty od dostępu do swoich danych. Nie pozostało mi nic innego jak skontaktować się ze wsparciem technicznym i w tym przypadku byłem praktycznie pewien, że konsultant nie będzie miał zbyt dużego pola manewru, a sprawa zostanie skierowana do działu inżynierów Apple.

Tutaj rozpoczyna się gorzka refleksja, która powoduje, że nie zamierzam już tak ochoczo rekomendować iCloud Drive jako solidnego i godnego zaufania rozwiązania. Okazało się, że sprawa zgodnie z moimi przewidywaniami ma trafić do działu inżynierów. Zgłoszenia dokonywałem w czwartek, kontakt miał nastąpić w poniedziałek. W tej sytuacji, jeżeli nie posiadałbym kompletu danych w innej lokalizacji, byłbym praktycznie odcięty od swoich plików. Dla części z Was zapewne tak jak i dla mnie stanowiłoby to olbrzymią komplikacją w kwestii pracy nad bieżącymi projektami. Dlatego niezwykle ważne jest, aby zawsze posiadać zsynchronizowane i zawsze aktualne kopie danych, które wypychacie do cyfrowej chmury. Zawsze zwracałem uwagę na niebezpieczeństwo „wypięcia wtyczki” w przypadku, kiedy zaczynamy opierać się w swojej pracy głównie na rozwiązaniach bazujących w chmurze i jednocześnie nie posiadając lokalnych kopii swoich danych. Tutaj nastąpiło potwierdzenie tych obaw.

Drugim bolesnym doświadczeniem, jest synchronizacja aplikacji na podstawie jednego rozwiązania. W moim przypadku praktycznie wszystkie aplikacje, które mają taką możliwość, synchronizują się na podstawie iCloud. Oczywiście w trakcie trwania opisywanego tutaj problemu ich synchronizacja była niemożliwa. Możecie mi wierzyć, że byłem bliski napisania maila z podziękowaniem do OmniGroup za to, że ich serwery synchronizacji są niezależne od chmury Apple. Moja praca tak bardzo opiera się na wykorzystaniu OmniFocus, że brak synchronizacji między iOS i macOS byłby dla mnie traumatycznym przeżyciem.Na szczęście, czarny scenariusz przedstawiony przez wsparcie Apple, czyli kilka dni bez iCloud Drive, nie spełnił się. Już następnego dnia wszystko ruszyło i w gruncie rzeczy nie wiem, czy rzeczywiście miała miejsce ingerencja techników, czy zadziałało samo z siebie. Ku mojemu zaskoczeniu, osoba zajmująca się moim przypadkiem, dopiero ode mnie dowiedziała się, że sprawa została zamknięta i wszystko wróciło do normy.

Oczywiście zdaję sobie sprawę, że mój przypadek może stanowić wyjątek. Udowodnił mi on jednak, jak bardzo integralnym elementem ekosystemu Apple jest iCloud Drive. Jego awaria paraliżuje większość udogodnień, z których korzystamy, żonglując urządzeniami z logo nadgryzionego jabłka. Warto pomyśleć o scenariuszu awaryjnym, kiedy tak jak w moim przypadku coś pójdzie bardzo nie tak. Wygląda na to, że w ciągu ostatnich miesięcy przechwaliłem iCloud. Zafundował mi on najbardziej dotkliwą w codziennej pracy awarię, jaką pamiętam, wśród wszystkich usług chmurowych, z których dotychczas miałem okazję korzystać. Jest to ważna lekcja na przyszłość i kolejny pstryczek w nos w kontekście „nie ufaj zbyt mocno technologii, kiedy nie masz nad nią pełnej kontrolii”.

Ciekaw jestem, czy mieliście podobne przypadki. Koniecznie dajcie znać w komentarzach i pamiętajcie, żeby zawsze posiadać lokalne kopie swoich danych.

Instapaper Premium za darmo — bliski upadek czy droga na szczyt?

Kuba Baran Artykuły 6 komentarzy

Mało rzeczy potrafi mnie zaskoczyć, jednak informacja o udostępnieniu wszystkim użytkownikom Instaper pakietu premium za darmo wywołała na mojej twarzy wyraz, który bez wątpienia wskazuje na niedowierzanie. Co prawda przez jakiś czas zastanawiałem się nad przyszłością tej usługi po tym, jak 23 sierpnia świat obiegła wiadomość, że Pinterest kupił ten doskonały serwis. Spodziewałem się wielu scenariuszy, jednak nie tego, którego jesteśmy świadkami.

Zastanawiając się nad tym wydarzeniem, trafiłem na informację, której zaczerpnięto u samego źródła. Według oficjalnej wypowiedzi nie ma dalszych planów na monetyzację Instapaper i ma on dawać użytkownikom swoją najlepszą możliwą wersję. Dokładny cytat z The Verge znajdziecie poniżej:

Pinterest says it has “no new monetization plans to share at this time” for Instapaper. The decision to drop subscriptions, Pinterest says, was simply a matter of the app being “better resourced,” so that it can “offer everyone the best version.”

Wiele spodziewałem się po Pinterest, ale na pewno nie takiej dawki hojności. Ostatecznie utrzymanie serwisu, z którego mogą codziennie korzystać miliony osób 1 zdecydowanie rodzi koszty, zwłaszcza w perspektywie zapewnienia działania funkcji zawartych w pakiecie premium.

Naturalnie w takiej sytuacji pojawia się pytanie, co taki krok ma na celu. Przez ostatnie miesiące Instapaper się nie zmienił i wciąż to najlepsza usługa typu „read it later” na rynku. W mojej ocenie udostępnienie pełnego arsenału możliwości dla wszystkich użytkowników ma na celu walkę o dominację na rynku, gdzie trwa ciągła wojna z konkurencyjnym Pocket. Im więcej użytkowników, tym więcej o nich wiemy. A nie jest tajemnicą, że żyjemy w czasach, gdzie najbadziej wartościową jest wiedza o nas. Treści, jakie zapisujemy codziennie, aby przeczytać je w wolnej chwili, doskonale określają nasze zainteresowania i pasje.

Te informacje w połączeniu z tym, co trafia na tablice w serwisie Pinterest to kopalnia wiedzy. Nie jest więc dla mnie dziwne, że podjęto walkę z Pocket, aby to właśnie Instapaper stał się królem tej kategorii produktów. Szczerze nie kojarzę, aby tym dwóm serwisom zagrażał jakiś trzeci gracz. Jak by nie patrzeć, wytoczono właśnie ciężkie działa przeciwko konkurentowi.

Wiele osób zastanawia się co dalej i czy przypadkiem nie obserwujemy pierwszego kroku do upadku Instapaper. Osobiście jestem daleki od takich wniosków. Pinterest jako nowy właściciel tego serwisu ma olbrzymie możliwości finansowe i może sobie bez problemu pozwolić na takie niekonwencjonalne kroki. W tej chwili pozostaje nam obserwować dalej rozwój wypadków i cieszyć się nowymi funkcjami. Sam nie opłacałem wersji premium serwisu i cieszy mnie ta zmiana. Mam nadzieje, że nie odbije mi się to czkawką. Jednak jak już wspomniałem, patrzę w przyszłość Instapaper bez większych obaw.

Swoją drogą. Który obóz reprezentujecie? Pocket czy Instapaper?

Zadbaj o swoje narzędzia

Kuba Baran Artykuły 1 Comment

Od kiedy pamiętam, za każdym razem kiedy mam styczność z różnego rodzaju fachowcami czy specjalistami, zawsze zwracam uwagę na warsztat ich pracy. To co najbardziej mnie interesuje to narzędzia z których korzystają. Nie chodzi mi tutaj wyłącznie o osoby, które wykorzystują nowoczesne technologie. Zarówno informatyk jak i stolarz ma olbrzymi wpływ na komfort swojej pracy. To, czy o niego dba, w mojej opinii wyznacza w pewien sposób jego wartość.

Skąd ten temat? Na pewno w Waszych głowach pojawiło się teraz takie pytanie. Natchnęły mnie do jego poruszenia ostatnie informacje, które napłynęły z firmy IBM, która jak wiecie postanowiła zaoferować swoim pracownikom sprzęt firmy Apple. W krótkim czasie okazało się, że do obsługi bieżących problemów, które owi użytkownicy zgłaszają potrzebnych jest zaledwie dwudziesto cztero osobowa grupa wsparcia technicznego. Wynika to z faktu, że jedynie 5% użytkowników urządzeń od Apple zgłasza jakiekolwiek problemy. Biorąc pod uwagę fakt, że w przypadku sprzętu działającego pod kontrolą systemu Windows wskaźnik ten osiąga 40% trudno nie dojść do jednoznacznych wniosków.

IBM swoim ruchem udowodnił tezę, którą głoszę od dawna. To co daje przewagę sprzętom, produkowanym przez Apple to fakt, że stanowią doskonałe narzędzia pracy. Po pierwsze intuicyjność ich obsługi powoduje, że użytkownik nie traci czasu na poszukiwanie funkcji czy odpowiedniej drogi do przeprowadzenia potrzebnych mu operacji. Chwila z systemem OS X czy iOS, dla osoby mniej lub bardziej orientującej się w obsłudze urządzeń elektronicznych, pozwala odnaleźć się w interfejsie użytkownika. Wynika to z największego atutu tych systemów – intuicyjności.

Trudno nie docenić zaoszczędzonych frustracji, kiedy nie ma potrzeby wyszukiwać, wydaje się oczywistych, elementów systemu. Sam nie raz gotowałem się wewnętrznie kiedy ktoś poprosił mnie o pomoc przy telefonie z zainstalowanym systemem Android. Poszukiwanie pozornie prostych funkcji potrafiło mi zająć przysłowiową wieczność. Przykro mi, ale oczekuję od technologii, że jej zawiłość kończy się tam, gdzie zaczyna się interfejs użytkownika.

Kolejnym elementem jest stabilność. Chociaż przez ostatnie lata pod tym względem sytuacja nie wyglądała zbyt optymistycznie, to dla użytkownika, który przesiada się z systemu Windows, OS X będzie synonimem skały. El Capitan wraca do najlepszych tradycji, które wyznaczył Snow Leopard i użytkownicy, którzy potrafią rozgrzać do czerwoności trzewia swoich komputerów z logo Apple, znów mogą się cieszyć stabilnością swoich maszyn.

Moja praca, w sporym uproszczeniu, polega na rozwiązywaniu problemów oraz potrzeb technologicznych i informatycznych osób, z którymi współpracuję. Przez lata udało mi się doprowadzić moje środowisko pracy do takiego poziomu i organizacji, że absolutnie nie zajmuje ono mojej uwagi. Będąc świadomym zakresu obowiązków, które na mnie spoczywają posiadam odpowiedni zestaw aplikacji, makr oraz skryptów które wspomagają wszelkie procesy. W skrócie staram się maksymalnie wykorzystywać potencjał technologii, które są w moim posiadaniu.

Tutaj muszę zaznaczyć, że ten poziom udało mi się osiągnąć dopiero po przejściu na sprzęt od Apple. Urządzenia tej firmy dzięki wspomnianej stabilności, intuicyjności i ogólnie pojętej solidności spowodowały, że moje narzędzia pracy nie wymagają dodatkowej uwagi i nie generują problemów. Służą mi doskonale, pozwalając skupić się na bieżących zadaniach. Jak pokazują dane od IBM, pracownicy tej firmy, którzy przesiedli się na sprzęt z Cupertino doświadczają aktualnie podobnych wrażeń. Mogą poświęcić swoją energię na produktywne wykonywanie zadań, a nie frustracje spowodowane brakiem współpracy ze strony technologii. Nareszcie otrzymali solidne narzędzia.

Niezależnie od tego jakiego są rodzaju, potrzebujemy narzędzi w codziennej pracy. W moim przypadku jak zdążyliście się zorientować jest to MacBook. Codziennie zamykamy wspólnie kolejne zadania i daje mi on ten najważniejszy dla mnie komfort świadomości, że kiedy zajdzie potrzeba zawsze będzie gotów do działania. Ostatecznie zaufanie jest podstawą każdej udanej współpracy. On wielokrotnie udowodnił mi, że jest gotów, zawsze, bez zająknięcia i obaw przed czekającym nas wyzwaniem. Tak właśnie postrzegam porządne narzędzia i tylko takich Wam życzę. Niestety najczęściej wymaga to większego wkładu finansowego, jednak o wydatku zapomnicie po kilku dniach a o jakości używanego na co dzień produktu nigdy – a przynajmniej nie w czasie kiedy będzie on Wam służył w codziennej pracy lub rozrywce.

Artykuł ten ukazał się pierwotnie w listopadowym wydaniu Mój Mac Magazyn. Serdecznie zapraszam do subskrypcji do której możecie zapisać się w tym miejscu. Zdecydowanie polecam!