Sposoby uruchamiania programów w OS X
Niedawno opisałem większość systemowych sposobów na kończenie pracy z programami, zarówno w grzeczny jak i siłowy sposób. Dziś – do kompletu – kolej na sposoby uruchamiania programów na Maczkach.
URUCHAMIANIE PROGRAMU Z IKONY
Najprostszy i najbardziej popularny sposób, który wykorzystujemy niezależnie od miejsca, w którym program się znajduje. Czy zajrzymy do folderu Programy, czy w dowolną inną lokalizację wykonanie operacji podwójnego kliknięcia lewym klawiszem myszy, lub podwójne „pacnięcie” w powierzchnie gładzika spowoduje włączenie aplikacji.
Dla osób, które mają problemy z precyzją w trafieniu w ikonę, lub zachowaniem odpowiedniej szybkości kliknięcia z pomocą przyjdzie menu kontekstowe wywoływane prawym klawiszem myszy, lub lewym – wraz z jednoczesnym wciśnięciem klawisza Control. Wybranie z menu opcji Otwórz zrobi resztę.
URUCHAMIANIE PROGRAMU Z IKONY SKRÓTU
Skróty, aliasy czy jak nazywano je w czasach klasycznego Mac OS – pseudonimy, to ikonki programów zawierające informację o lokalizacji właściwego pliku (programu, dokumentu lub folderu). Czy więc taki skrót utworzymy na biurku czy w Doku, zachowuje się on identycznie jak program, do którego został utworzony. Jak mówią optymianie: klik, klik i po sprawie.
URUCHAMIANIE PROGRAMU ZA POMOCĄ SPOTLIGHT
Bardzo wygodny i szybki sposób, zwłaszcza dla osób, które preferują obsługę komputera z klawiatury. Wciśnięcie kombinacji klawiszy Alt + Spacja (ustawiony domyślnie w panelu Preferencje systemowe -> Klawiatura -> Skróty) wywołuje w prawym górnym rogu okno Spotlight, w którym wpisujemy nazwę programu. Oczywiście wystarczy zacząć wprowadzać znaki by lista plików spełniająca tworzone kryterium stawała się krótsza.
URUCHAMIANIE PROGRAMU PO ZALOGOWANIU DO KONTA
Jeśli danej aplikacji używamy nagminnie, i każdorazowo po uruchomieniu komputera i zalogowaniu się na swojego konto ją uruchamiamy wystarczy, że dodamy nasz ulubiony i niezbędny program do listy automatycznie otwieranych w czasie logowania (Preferencje systemowe -> Użytkownicy i grupy -> Logowanie):
Istnieje oczywiście szybsza metoda, wystarczy wybrać odpowiednią opcję z menu kontekstowego uruchomionej aplikacji, klikając nań w Doku:
URUCHAMIANIE PROGRAMU KOMBINACJĄ KLAWISZY
Preferencje systemowe to miejsce z ciekawymi możliwościami. Generalnie dość rzadko się tam zagląda, bo większość ustawień jakichkolwiek programów ustawiamy zwykle raz, po zainstalowaniu. Albo modyfikujemy je z poziomu danego programu. W Preferencjach systemowych zwykle ustalamy ustawienia globalne, i tak jest też w przypadku skrótów klawiszowych. Niestety, po wejściu do panelu Klawiatura i wybraniu zakładki Skróty, możemy dodać skrót dla opcji w menu wybranej aplikacji, natomiast samej takim skrótem nie uruchomimy. W tym wypadku musimy skorzystać z Automatora.
Musimy utworzyć usługę, której zadaniem będzie otworzenie programu (np. Kalkulatora) i przypisać do niej kombinację klawiszy. Kolejne kroki są dość proste:
- otwieramy Automatora i wybieramy jako typ dokumentu Usługę,
- w górnej, prawej części okna Automatora określamy dane wejściowe – w tym wypadku należy wybrać: Usługa otrzymuje brak danych wej. w dowolnym programie,
- w Bibliotece czynności, po lewej stronie wybieramy pożądaną akcję, w tym wypadku: Uruchom program i przeciągamy ją do okna po prawej stronie,
- wybieramy z listy program, który chcemy uruchomić
- zapisujemy usługę pod nazwą, która nam odpowiada.
Pozostało jeszcze nadać nowo powstałej usłudze, kombinację klawiszy (przy czym musimy upewnić się, że wybrane zestawienie nie koliduje z już istniejącym – niestety, w tej kwestii pozostaje metoda prób i błędów). Tu przyda się wspomniany wcześniej panel preferencji Skróty:
Automator pozwala na tworzenie o wiele bardziej zaawansowanych sekwencji zdarzeń (tzw. workflow), jakie mają wystąpić po spełnieniu określonego warunku. Dla przykładu możemy ustalić, że po wrzuceniu np. zdjęcia do wybranego folderu zostanie uruchomiona aplikacja, która następnie to zdjęcie zmodyfikuje i po zakończeniu zmian zapisze zdjęcie pod nową nazwą w innym folderze. Polecam go szczerze, tym bardziej, że w sieci znaleźć można wiele gotowych „kolejek czynności”.
URUCHAMIANIE PROGRAMU Z TERMINALA
Podobnie, jak w przypadku Automatora, uruchamianie aplikacji w Terminalu najlepiej sprawdzi się, gdy tworzymy skrypty. Należy pamiętać, że inaczej zachowują się programy z GUI a inaczej te kontrolowane parametrami wprowadzanymi w Terminalu. Mimo to, w prosty sposób, dzięki wykorzystaniu polecenia Open możemy uruchomić aplikacje w trybie graficznym:
Składnia wyrażenia jest banalnie prosta:
To co ważne to fakt, że większość programów zadziała tylko wtedy, gdy będziemy wywoływać je korzystając z oryginalnej nazwy w języku angielskim, oraz podamy kompletną ścieżkę dla aplikacji znajdujących się w innej lokalizacji niż teczka Programy. W przypadku nazw wieloczłonowych należy stosować backslash, np.:
Nic nie stoi na przeszkodzie by otworzyć istniejący dokument w wybranym programie:
To by było na tyle. jeśli znacie jeszcze inne systemowe sposoby otwierania programów napiszcie o tym w komentarzach.